Život
Rođen je u Osijeku, 29. januara 1900. godine, dok je muzičke studije započeo u Zagrebu, a nastavio u Pragu i Beču. U Zagrebu je radio od 1924. do 1940. godine kao nastavnik muzike u Ženskoj građanskoj školi, Učiteljskoj školi i Realnoj gimnaziji. Sa Zlatkom Grgoševićem je 1927. godine pokrenuo inicijativu za osnivanjem muzičke škole u Zagrebu, danas škole “Lisiniski”, gde je takođe radio kao nastavnik muzike. U Beograd prelazi 1940. godine i radi najpre kao nastavnik u Srednjoj muzičkoj školi pri Muzičkoj akademiji (danas škola “Josip Slavenski”), a potom kao vanredni (od 1945. godine) i redovni profesor (1950-66. godine), gde je predavao kompoziciju i teorijske predmete. Uz kompozitorski i pedagoški rad, Tajčević se bavio i dirigovanjem – u Zagrebu je vodio akademsko pevačko društvo “Balkan”, kao i Srpsko pevačko društvo. Takođe je objavljivao i muzičke kritike u stručnim listovima i časopisima – u Obzor, Vijenac, Ilustrovani list, Pokret, Riječ, Slobodna tribuna (Zagreb), Politika, Glas, Revija, Zvuk (Beograd). Napisao je udžbenike Osnovi muzičke pismenosti, Opšta nauka o muzici, Osnovna teorija muzike i Kontrapunkt. Preminuo je u Beogradu 18. jula 1984. godine.
Muzička škola u Lazarevcu nosi ime Marka Tajčevića.
Kompoziconi stil
Folklor je polazna tačka Tajčevićevog kompozicionog stila, bilo da je u pitanju jednostavno obrađivanje narodnih melodija ili originalno stvaranje u duhu narodne muzike, sa melodijom i umereno savremenom, modalno obojenom harmonijom kojom ostvaruje atmosferu koja nosi folklorni pečat.
U periodu pre Drugog svetskog rata komponovao je uglavnom dela za klavir (Sedam balkanskih igara, 1926, Pet preludijuma za klavir, 1935), dok se u godinama nakon rata okreće kamernim obicima uglanom za gudače (Gudački kvartet, dva Divertimenta za gudače, Pasakalja za gudače, Čakona za violinu solo).
Vokalni oblici su ključni deo njegovog stvaralaštva. Pisao je muziku za različite vrste horove (kako svetovnu tako i duhovnu), kao i za solo glasove. Od duhovne muzike ističu se Četiri duhovna stiha iz 1928. godine.
Nagrade
Orden rada sa crvenom zastavom.
Značajna dela
Horska dela
Makedonske pesme, za mešoviti hor (1932)
Vesele popevke, za mešoviti hor
Jurijevske popevke, za mešoviti hor
Tri madrigala, za mešoviti hor (1949), na stihove dubrovačkih renesansnih pesnika Ivana Bunića i Šiška Menčetića
Pjesme mrtvih proletera, za mešoviti hor (1945), na tekst poeme Branka Ćopića
Na petrovačkoj cesti, za mešoviti hor
Komitske pesme, za muški hor (1932)
Pjesme iz Gradišća, za muški hor (1950)
Dodolske pesme, za ženski hor
Ženidba vrapca Podunavaca, za ženski hor
Bugarske koledarske pesme, za ženski hor
Liturgija Sv. Jovana Zlatoustog, za meštoviti hor (1931)
Četiri duhovna stiha, za solistu i mešoviti hor (1928)
Solo pesme
Priča, za bas i klavir (1930), na tekst poznate balade Đure Jakšića Otac i sin
Tri balade Petrice Kerempuha, za bas i klavir (1948), na tekstove Miroslava Krleže
Iz ruske lirike, ciklus za mecosopran i klavir – pesme Ti pamtiš, Pored jezera, Neću nikom reći, Nad grobom
Dva Mikelanđelova soneta, za duboki glas i klavir (1952)
Dela za klavir
Sedam balkanskih igara (1926) – violinista Jaša Hajfec je uradio preradu za violinu i orketar, dok je Bogo Leskovic ovo delo orkestrirao za veliki simfonijski orkestar
Srpske igre (1937)
Pet preludijuma (1935)
Varijacije na temu u c-mollu (1948)
Sonatina (1953)
Dela za gudače
Gudački kvartet
Divertimento in Sol
Divertimento in Re
Pasakalja
Čakona
Značajna izvođenja
Premijera Sedam balkanskih igara, 25. februara 1927. godine u Zagrebu, delo izveo Stanislav Stančić kome je delo i posvećeno.
Pet preludijuma premijerno je izvela Melita Lorković u Zagrebu, 7. marta 1939. godine.
Komitske pesme je premijerno izveo Jakov Gotovec sa horom Mladost u Zagrebu, 1932. Godine.
Pjesma mrtvih proletera premijerno je izvedena, 1. marta 1945. godine. Delo je izveo hor Radio Beograda pod upravom Milana Bajšanskog.
Tri madrigala je prvi put izveo hor Radio Beograda, 6. jula 1951. godine.
Pjesme iz Gradišća je prvi put izveo hor Doma JNA pod upravom Slobodana Krstića, 25. februara 1952. godine.
Četiri duhovna stiha je premijerno izveo hor “Lisinski” i solista Rudolf Bukšeg) pod upravom Milana Saksa, 1929. godine u Zagrebu.
Značajna izdanja (notna i audio izdanja)
Tajčevićeva dela štampali su jugoslovenski izdavači kao što su Prosveta, Frajt, Hrvatski glazbeni zavod, ali i nemačke, (Henle Musikverlag, Schott, Hans Gerig Musikverlag), sovjetske (Musgiz), i američke izdavačke kuće (Rongwen Music, Inc., Warner Brothers, Broude Brothers, Ltd.).
Hor Radio-televizije Beograd, pod upravom Darinke Matić-Marović 2004. godine objavio je CD sa horskom muzikom Marka Tajčevića (Komitske pesme, Dodolske pesme, Tri madrigala i Četiri duhovna stiha).
Hor Radio Beograda pod upravom Mladena Jagušta 1987. godine objavio je ploču sa Četiri duhovna stiha (na strani A ploče bilo je Opelo Stevana Hristića).
Hor Beogradski madrigalisti sa solistom Živanom Saramandićem pod upravom Dejana Miladinovića objavili su ploču sa Tajčevićevom Liturgijom 1985. godine.
Udruženje kompozitora Srbije je 1971. godine objavio je ploču sa Tajčevićevim horovima – Komitske pesme, Tri madrigala, i Pesme iz Gradišća, u izvođenju hora Radio Beograda pod upravom Borivoja Simića (na strani A ploče bilo je Opelo Stevana Hristić).
Pijanistkinja Olga Jovanović je snimila Pet predludijuma Marka Tajčevića.